16.yüzyılda, kadının beyaz tenli olması son derece önemlidir. Beyaz, ışıltı demektir. Saflık, temizlik ve “göklerden inmiş”lik metaforlarını da barındırır. Kadının üst bedeni “fildişi gibi” parlamalı, hatta “kristal kadar parlak” olmalıdır (Vigarello, 2013).